Ο Θησαυρός στην ρίζα του Δέντρου της Γης

Η ιδέα…

Η έμπνευση ήρθε το 2011, όταν γεννήθηκε η ανηψιά του Βαγγέλη Καραδήμας που την φαντάστηκε σαν ένα μικρό ξωτικό. Σκέφτηκε λοιπόν ότι θα μπορούσε να βρεθεί  σε μία φανταστική ιστορία για παιδιά, Μία περιπέτεια, μία saga.

Βασικός σκοπός της ιστορίας ήταν να δουν τα παιδιά ότι, παρά τις διαφωνίες και τον διαφορετικό χαρακτήρα, μπορούν οι άνθρωποι να βρεθούν όλοι μαζί και να κυνηγήσουν έναν κοινό στόχο, έναν καλό στόχο.

Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων άλλαξε μέσα στα χρόνια. Η σειρά ξεκίνησε με τους χαρακτήρες βασισμένους σε ένα Online παιχνίδι. Έγιναν και πρόχειρες ηχογραφήσεις με φίλους και συγγενείς και γυρίστηκαν κάποια επεισόδια. Με τα χρόνια, αύξαναν οι αλλαγές σε πολλά επίπεδα: design, μέχρι και σεναριακά.

Η σειρά είναι ένα στόχος ζωής για τον Βαγγέλη Καραδήμα.

Οι βασικοί χαρακτήρες

Ο Ανθός! Ο κεντρικός ήρωας της σειράς και αυτός που παίρνει τους υπόλοιπους από το μανίκι, ώσπου να ολοκληρωθεί η αποστολή του. Είναι  γεννημένος ηγέτης, με ομαδικό πνεύμα που πιστεύει στον στόχο και τις ικανότητες της ομάδας, όποιες και αν είναι αυτές.

Από μικρό ξωτικό ήθελε να βοηθά όσους είναι σε δύσκολη θέση. Είναι πλάσμα των αποφάσεων και γι’ αυτό δεν χρειάστηκε πολύ για να ξεκινήσει αυτό το ταξίδι! Άλλωστε, του αρέσει να γνωρίζει νέα πρόσωπα, τόπους και καταστάσεις. Από χιούμορ πάσχει λίγο, αλλά του αρέσει να περνά καλά με τις παρέες του. Επιπλέον, όταν θεωρεί ότι πρέπει να πει κάτι, το λέει χωρίς δεύτερη κουβέντα και αυτό δεν είναι πάντα καλό!

Από όταν θυμάται τον εαυτό του, του αρέσουν τα βιβλία, τα φρούτα και αγαπά πολύ τα παιδιά. Είναι έμπιστος και αγαπά τους φίλους του. Έχει την ικανότητα να ξεχωρίζει ποιος είναι πραγματικά κακός και ποιος όχι. Γι’ αυτούς που δεν είναι, θα δώσει μάχες για να τους κάνει καλούς!

Χωρίς αυτόν η παρέα θα διαλυόταν!


Ο Σπιθουράκιας! Ένας αγαθιάρης καλικάτζαρος, όχι κακός. Είναι της καλοπέρασης και της ευκολίας, τεμπελάκος και κάπως φαγανός. Έφυγε από τα έγκατα της Γης χωρίς την άδεια του αρχικαλικάτζαρου Μαντρακούκου, ανέβηκε στην επιφάνεια, μέθυσε και έχασε το δρόμο. Γι’ αυτό ο Μαντρακούκος, με το που ξεκίνησε το Δωδεκαήμερο, άρχισε να τον ψάχνει για να τον τιμωρήσει!

Δεν του αρέσει να διαβάζει, ούτε να γράφει. Αν μπορούσε, το μόνο που θα έκανε θα ήταν να τρώει και να κοιμάται! Είναι οικογενειακή του παράδοση άλλωστε! Είναι μεγάλος φοβητσιάρης και τραβά την ατυχία πάνω του λες και έχει ειδικό μαγνήτη! Γκαφατζής ολκής, συχνά πυκνά τα κάνει μαντάρα. Είναι όμως και ψυχοπονιάρης και του αρέσει η παρέα. Επίσης, φαίνεται να είναι ο πιο καψούρης της συντροφιάς.

Για ποιον λόγο ακολουθεί τον Ανθό; Όχι μόνο για να γυρίσει στους δικούς του, αλλά και για να αρπάξει το Θησαυρό και να πάρει πολλά βαρέλια κρασί!


Ο Σηρ! Είναι ένας κατώτερος στην ιεραρχία διαβολάκος, που μάλλον κατώτερος θα μείνει. Απλά διεκπεραιώνει υποθέσεις της υπηρεσίας, αλλά χωρίς τον απαραίτητο ζήλο ώστε να κάνει καριέρα. Και όλα αυτά γιατί είναι “by the book”. Δεν είναι όσο κακός πρέπει. Είναι όμως ευσυνείδητος. Έτσι, δεν τον πολυσυμπαθούν και οι ανώτεροι. Του δίνουν απλές δουλειές συνήθως: να εξαγοράσει την ψυχή κανενός γεράκου και άλλα …ψιλικατζίδικα.

Από την άλλη, είναι μάστορας στο λόγο και έχει πειθώ! Του αρέσει να κάνει το «δικηγόρο του διαβόλου» στις συζητήσεις και δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του! Επίσης ξέρει να βρίσκει το κακό στο καλό!

Είναι πιο κακός με τους κακούς, γιατί το τραβά ο οργανισμός τους, ενώ ακολουθεί τον Ανθό, γιατί έχει σκοπό να εξαγοράσει τους κατάλληλους σατανάδες με το Θησαυρό και να ανέβει επιτέλους λίγο στην ιεραρχία!


Ο Ομαήλ! Ο άγγελος της παρέας. Είναι αυτές τις ημέρες στην Ελλάδα για να μεταφέρει το χαρμόσυνο μήνυμα της γέννησης του Ιησού. Ορκισμένος εχθρός του κακού, είναι έτοιμος να έρθει στα χέρια και στα λόγια με τον Σηρ ανά πάσα στιγμή!

Καλοκάγαθος είναι η αλήθεια, αλλά αποφασισμένος να βοηθά τους αδυνάτους!

Του αρέσει η μουσική –κουβαλά άλλωστε πάντα μία λύρα–, αλλά για άγγελος είναι τρομερά φάλτσος! Αγαπά πολύ τα παιδιά, όπως ο Ανθός, και απεχθάνεται την ακαταστασία και την αδικία! Σε αντίθεση με τον Σηρ, ενίοτε ξεπερνά των όρια των καθηκόντων του για να υπηρετήσει το καλό -θα του βγει, άραγε, σε καλό;

Γιατί ακολουθεί τον Ανθό; Γιατί πιστεύει ότι θα συμφωνήσει ότι τμήμα του Θησαυρού  πρέπει να διατεθεί για τον καλλωπισμό της πύλης του παραδείσου!


Ο Πάνας! Ο αρχαίος θεός εδώ και αιώνες αυτό που κάνει είναι να βόσκει γίδια και πρόβατα! Έχει βαρεθεί τόσο πολύ, που η έλευση της παρέας και η αναζήτηση του Θησαυρού είναι γι’ αυτόν σαν νέκταρ!

Είναι ο «κουλ» της παρέας, αλλά αν «διαολιστεί», αυτός που είναι απέναντί του θα καταλάβει τι θα πει πανικός! Γλεντζές και καλός, χωρίς να χαρίζει κάστανα στους κακούς. Και είναι ο Πάνας! Αγαπά και προστατεύει τη φύση! Είναι γνωστό ότι έχει πολύ καλή επικοινωνία με το ζωικό βασίλειο, τα στοιχεία της φύσης, αλλά και στοιχειά, τα πνεύματα, αρχαία όλα! Αυτή η ικανότητά του θα βοηθήσει σε πολλές περιπτώσεις την παρέα να συνεχίσει το δρόμο της!

Ο λόγος που ακολουθεί τους υπόλοιπους; Μα -τι άλλο;- η περιπέτεια!

Λίγα για την σειρά.

Κάπου στο Βορρά, στη χώρα των ξωτικών – λέτε να είναι στην Ιρλανδία;- ζει ο Ανθός. Ένα ξωτικό ξεχωριστό που νοιάζεται για όλους όσους είναι γύρω του. Και για τους ανθρώπους, όχι μόνο για τα ξωτικά!

Η ιστορία μας ξεκινά όταν ο φίλος μας, καθισμένος σε ένα από τους υπέροχους κήπους της χώρας του, διαβάζει τα «Ξωτικά Νέα» με ειδήσεις από όλους τους κόσμους. Και, δυστυχώς, τα νέα από τον κόσμο των ανθρώπων δεν είναι καθόλου καλά!

Η φτώχεια και η δυστυχία κυριαρχεί εκεί και, μάλιστα, τα μικρά παιδιά είναι τα μεγαλύτερα θύματα. Αυτά τα νέα τον συγχύζουν! Και αφού νοιάζεται για όλους όσους είναι γύρω του, δεν είναι δυνατό να μην νοιαστεί για τους ανθρώπους!

Μια και δυο γυρίζει στο σπίτι του, ένα πανέμορφο ξωτικό-σπιτο σκαμμένο μέσα στο χώμα. Πηγαίνει στη ξυλόγλυπτη βιβλιοθήκη του και «βουτάει» στα σοφά βιβλία του ψάχνοντας την απάντηση στα προβλήματα των ανθρώπων. Και εκεί σε ένα παλιό, χοντρό και σκονισμένο βιβλίο βρήκε τη λύση! Ένα δέντρο!

Όχι, όμως, οποιοδήποτε δέντρο, αλλά το Δέντρο που συγκρατεί τη Γη στη θέση της για να μην γκρεμιστεί. Το Δέντρο της Γης! Αυτό που κάθε χρόνο οι καλικάτζαροι προσπαθούν να κόψουν για να πέσει το στερέωμα της Γης, αλλά που πάντα στα Θεοφάνεια το βρίσκουν και πάλι γερό! Το Δέντρο αυτό έχει στη ρίζα του θαμμένο τον μεγαλύτερο θησαυρό που είδε ποτέ πλάσμα πάνω ή κάτω από τη γη! Αυτός θα αρκούσε να εξαφανίσει τη δυστυχία από τους ανθρώπους!

Ενθουσιασμένος φωνάζει το πιο σοφό και γέρικο ξωτικό, τον Δρύινο, για να μάθει περισσότερα για το Δέντρο! Ο Δρύινος τού φανερώνει ότι το Δέντρο της Γης βρίσκεται –πού αλλού;– στην Ελλάδα, κάτω από την επιφάνειά της. Όμως, τον προειδοποιεί: Ο θησαυρός είναι μαγικός. Οι άνθρωποι δεν θα ξεχάσουν τη δυστυχία τους, παρά μόνο αν λύσουν τις βαθύτερες αιτίες της δυστυχίας τους, βαθιές όσο η ρίζα του Δέντρου της Γης! Τότε μόνο το Δέντρο θα μπορέσει πραγματικά να τους προσφέρει αυτό που μπορεί και αυτό το μαγικό μόνο οι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν!

Ο Ανθός αποφασίζει να ξεκινήσει το ταξίδι του για την Ελλάδα, όταν με τα πολλά, κοντά στις ημέρες των Χριστουγέννων, θα φτάσει στη χώρα μας και θα γνωρίσει τον Σπιθουράκια. Έναν ατσούμπαλο, χαζούλη, αλλά άκακο καλικάτζαρο που καθώς είχε βγει κρυφά από τα έγκατα της γης, όπου ήταν και έκοβε το Δέντρο, μέθυσε και έχασε το δρόμο. Ευτυχώς, όμως, θυμάται κάποια σημεία που μπορεί να βοηθήσουν και τον ίδιο, αλλά και τον Ανθό να φτάσουν εκεί! Επίσης, ο Ανθός θα συναντήσει τον Σηρ, έναν διάβολο που δεν είναι τόσο κακός στη δουλειά του, αν και θα το ήθελε, τον Ομαήλ, έναν άγγελο που έχει έρθει να αναγγείλει το χαρμόσυνο μήνυμα της Γέννησης του Χριστού και τον αρχαίο θεό Πάνα που έχει ξεμείνει να φυλάει πρόβατα! Όλοι αυτοί θα ξεκινήσουν να βρουν το θησαυρό, ο καθένας για τους δικούς του λόγους!